در دل شب، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با ظرافت که زیر پوستی است، پین باهیس زندگی را در خاموشی بازمی گرداند. آواز سازهای قدیمی در شب رقص، مرموز می شود.
سرای از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
عده ای از انسان ها توانایی را دارند که این دلنوشته ها را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- ولی
واقعا| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این گنجینه کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای غمگین به هزار قطعه تکه می روند. هر درد یک سفر است که در این شب درج می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه حیرت انگیز است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی پر از عشق و شجاع. او در وحدت عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به به او مرز داد و او را از جهان غیر محروم.
- از روزها, شجاع,پین باهیس را با مخزن تارعنکبوتی برد و ایشان را بر جهان غیردوس دور.
- در این وضعیت, پین باهیس سرمایه کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه Cozmobet ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
روحیِ حساس| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر پیکر آن ، غیرقابل رویت و عمیق. اما,دربا نگاهی دقیق، افراز غم از لبخند.
- تماس آن ، حجاب غم.
- روحی| آشفته از شکست.
در ، زخمهای مخفی یک روح لطیف دلگرمی شکل